Ruiters

Dressuurinstructie van basis tot en met Intermediaire II
Geerteke Kroes heeft rij-, wedstrijd- en trainingservaring die een periode van 50 jaar omspannen.
Vanuit haar uitgebreide kennis van de techniek gecombineerd met gevoel van het paardrijden, van het trainen met ‘mind, body en spirit’ en van het deelnemen aan competities op lokaal, regionaal en nationaal niveau, is zij in staat de ruiter op vele fronten bij te staan. Op een holistische wijze te coachen.
Belangrijk is dat de leerling bereid is zich in te zetten voor een omgang met het paard of de pony die gebaseerd is op een intuïtieve, holistische en een natuurlijke grondslag.
Zij geeft instructie aan alle leeftijdscategorieën.

Trainingsadviezen
In overleg met de eigenaar/berijder van het paard en in overleg met de eigen instructeur kan een trainingsadvies worden gegeven dat aansluit op de behandeling.

VOORBEELD:
Een 4-jarige merrie blijkt erg veel problemen te hebben met het rechtsom lopen op de grote volte en het doorlopen van een rechter wending.

Eerst werd vastgesteld dat het niets te maken had met de leeftijd van de merrie. Vier jaar is tenslotte nog erg jong en de merrie is vrij groot, staat op mooie hoge benen en is het karakter wat volbloederig.

Inzicht krijgen in de situatie begon met telepathisch contact  (animal communication)  leggen met de merrie.  Daaruit kwam naar voren dat de merrie rond de  leeftijd van 2 jaar was gevallen. Dit werd door de eigenaar bevestigd, die eraan toevoegde dat de merrie was weggegleden en op de betonnen vloer was geklapt met haar heup.
Die val had tot gevolg gehad dat haar bekken wat scheef was komen te staan. Het scheve bekken bleek, toen de merrie eenmaal onder het zaddel aan het werk mocht gaan, problemen te veroorzaken bij het opzoeken van de rechter lengtebuiging.

De scheefstand van het bekken kon worden gemeten met de Lecher Antenne.

Doordat deze scheefstand al een aantal jaren daar had gezeten was het evident dat het rechtzetten van het bekken niet met 1 behandeling klaar kon zijn. De spieren die langs de wervelkolom lopen, hadden in die 2 jaar eveneens een verandering ondergaan.
Alleen het rechtzetten van het bekken zou binnen de kortste keren ongedaan worden gemaakt door de terugwerkende kracht van de spieren.
In totaal heeft de behandeling 7 weken geduurd waarbij een trainingsprogramma was opgesteld dat iedere week werd gecontroleerd middels een meting van de scheefstand van het bekken op dat moment. Die meting werd gedaan met de Lecher Antenne. Indien nodig kon het trainingsadvies worden aangepast aan de nieuwe situatie.
Tevens werden de spieren begeleid, aangezien aan de ene kant van de wervelkolom de spieren opnieuw moesten leren zich te verkorten, terwijl aan de andere kant van de wervelkolom de spieren opnieuw moesten leren zich te strekken.

In Nederland is nu ook ‘Waterhole Rituals‘ beschikbaar. De benadering van Klaus Ferdinand Hempfling wordt ook beproefd.

HZH-Methode
De HZH-Methode (Hand-Zadel-Hand-Methode) is afgeleid van de HSH-Methode (Hand-Sattel-Hand-Methode) ontwikkeld door Fritz Stahlecker.
Het is een trainingsmethode die rekening houdt met het welzijn van het paard/de pony.
Het is een trainingsmethode die rekening houdt met het gegeven dat een paard/pony niet gebouwd is om een mens op zijn rug te dragen.
Het is een trainingsmethode die het paard/de pony aan de hand  traint tot het moment dat het paard/de pony een voldoende sterke rug heeft ontwikkeld en het dragen van een mens geen problemen meer zal veroorzaken.
Het is een trainingsmethode die gebruikt maakt van een kaptoom waarvan de neusriem gevoerd is met een dik kussen. Aan iedere kant van de neusriem zijn 2 grote ringen bevestigd waardoor de lange teugels geleid kunnen worden. Ook kunnen aan deze ringen de onderteugels worden bevestigd.
Aan beide kanten van de gevoerde frontriem, die gevoerd en met zacht materiaal is opgevuld, zijn eveneens 2 ringen bevestigd. Deze ringen dienen voor het vastgespen van de boventeugels.
Deze uitrusting is gebaseerd op de wijze  trainen van de oude Franse rijmeesters Pluvinel (1555-1620) en de la Guerinière (1688-1751). De geweldloze teugel en het vriendelijke kaptoom.
Het paard/de pony zal pas na zijn werkelijke 4^de verjaardag bereden worden.
Dit leerprogramma dat op 2 ½-jarige leeftijd van start kan gaan, richt zich naar de aanleg van het jonge paard/pony. Het leerprogramma kan per paard/pony verschillen.
Met 9 tot 10 maanden zal het paard/de pony aan de hand kennis hebben gemaakt met een voorwaartse piaffe, de beginselen van de passage. Bovendien zal het jonge paard in staat zijn een travers en een schoudervoor of - binnenwaarts correct uit te voeren. Appuyementen zijn voor de meeste paarden/ponies vervolgens geen probleem.

“ Met de HZH-Methode bewandelt ieder paard zijn eigen weg en volgt het zijn eigen tempo. Dat is een ontdekking. Men kan zich niet vaak genoeg bewust zijn van de verspilling van eigenschappen. Hierbij is de verspilling van de psychische eigenschappen van nog grotere zorg dan de verspilling van de fysieke eigenschappen!
Wanneer nu uit de verkorte passen zich als vanzelf een door het lichaam bewegende voorwaartse piaffe ontwikkelt of zich alleen nog maar aftekent, hebben we het hoofddoel van de basisontwikkeling bereikt. Het jonge paard/de jonge  pony wordt zorgvuldig uitgebalanceerd op de lagere (dressuur)proeven voorbereid.

Het doel van het werken aan de hand is het paard/de pony te overtuigen dat het vanuit een vrije wil kan samenwerken.

Quote uit “Het HZH-Handboek van Fritz Stahlecker: Een Praktijkgericht Trainingsprogramma voor de HZH-Methode” (2007)